1762 (ong.) Echtgenote van prins Willem V in de tempel der kunsten - Benjamin Samuel Bolomeij

De Zwitser Benjamin Samuel Bolomeij vestigde zich toen hij twaalf jaar oud was in Parijs voor zijn leertijd en kwam in 1761 naar Den Haag. Na 1791 trok hij zich terug in Zwitserland.
In Den Haag groeide hij uit tot een van de geliefde portretschilders van stadhouder prins Willem V.  In totaal vervaardigde hij honderden portretten van edelen uit de kennissenkring van de prins, en ook familieleden. Op dit schilderij - met voorwerpen uit kunst en muziek - is het zijn echtgenote Wilhelmina temidden van de muzen. Door alle op haar gerichte blikken, en doordat haar hoofd vlakbij het verdwijpunt van het perspectief is geplaatst, valt de aandacht nog extra op haar.

Bron:
het nederlandse kunstboek

1747 De linkerzijde van het slot Berkenrode bij Heemstede na de brand van 4-5 mei 1747 - Jan ten Compe

Ten Compe was een specialist in de gedetailleerde weergave van gebouwen. In dit schilderij valt op dat hij de desolate sfeer van de geblakerde ruïne goed getroffen heeft. Toch laat hij niet na het schilderij op een traditionele manier te 'stofferen' met figuren op de wal en de slotbrug.

Bron:
het nederlandse kunstboek

1700 Het loflied van Simeon - Arent de Gelder

Arent (Aert) de Gelder (1645-1727) schilderde vooral bijbelse onderwerpen en portretten. Hij was aanvankelijk leerling van Samuel van Hoogstraten en is rond 1660 bij Rembrandt in de leer geweest. Dit heeft een stempel op zijn werk gedrukt. Van al Rembrandts leerlingen komt zijn stijl het dichtst bij die van de meester. De Gelder was vermogend en hoefde niet van het schileren te leven. Vandaar dat hij rustig kon doorgaan met een stijl die in zijn tijd reeds als ouderwets werd beschouwd. Hij bleef tot na 1720 als schilder actief en nam volop deel aan ht sociale leven van zijn geboorteplaats Dordrecht. Dit Loflied van Simeon lijkt qua stijl en compositie op het gelijknamige werk van Rembrandt dat door diens dood onvoltooid bleef. Het bijbelse tafereel is ook hier in clair-obscur, met veel expressie en met devotie weergegeven.

bronnen:
het nederlandse kunstboek
wikipedia